Að tapa - og taka því að tapa

Ekki virðast stuðningsmenn West Ham kunna því vel að tapa og heimta endurgreiðslu á miðunum sínum á völlin þegar þeir horfðu á liðið sitt tapa fyrir Reading á nýársdag.

Ég var svo heppinn að í fyrstu heimsókn minni í leikhús draumana ( Old Trafford ) horfði ég á mína menn sigra heillum horfið lið Ipswich 9-0 og stuðningsmenn aðkomuliðsins skemmtu sér ekkert minna en við í síðarihálfleik. Þeir voru kanski smá stund að ná áttum en sennilega áttað sig í hálfleik að staðan var gjörtöpuð og bara best að gera sem mest úr ferðalaginu. Þegar Ipswich náði svona 3 sendingum á milli leikmanna sungu stuðningsmennirnir þeirra "It's just like watching Brazil" og í stöðuni 9-0 þegar við stuðningsmenn Manchester United sungu "We want ten" og heimtuðum tíunda markið þá sungu þeir "We just want að goal"

Þetta eru stuðningsmenn sem kunna að tapa, en það má kanski taka það með í reikninginn að þetta var á síðustu öld áður en peningahyggjan tók öld völd í knattspyrnuheiminum.

Er ennþá ekki búinn að jafna mig á því þegar Jökul (Glazier) feðgar keyptu mitt lið  - það er ekki alltaf gott þegar peningar ráða förini, og ég óttast það sem gerist í kjölfar þess þegar Alex Ferguson hættir. Jöklarnir eru nefnilega hálf smeykir við kallinn eða þá bara að þeir eru ekki alveg að skilja skosk-enskuna hans.

Eggert biður stuðningsmenn West Ham afsökunar

Athugasemdir

[G. Tómas Gunnarsson, 4.1.2007 kl. 16:16]

Það er auðvitað svo að til að einhver vinni sigur í knattspyrnu verður einhver annar að tapa, en auðvitað er það aldrei markmiðið, en jafn nauðsynlegt að kunna að taka tapi og að fagna sigri.

En auðvitað geta menn misst sjónar af sportinu, ef peningahyggjan verður of mikil, en þetta fer sem betur fer oft saman, snjallir peningamenn skilja það vonandi.

En ég vona að "Glerjararnir" (the Glaziers) leyfi United að dafna.